ทำไมอนิเมะยุคเก่ากับยุคใหม่ถึงต่างกัน ?

            เดี๋ยวนี้ไม่ว่าจะผ่านไปนานขนาดไหนตลาดวงการอนิเมะหรือการตูนก็ยังคงมีการพัฒนาต่อไปข้างหน้าตลอดโดยสิ่งที่เราเห็นชัดเลยก็คือในส่วนเรื่องของภาพนั้นต้องบอกว่ามีการพัฒนาตลอด

ซึ่งผมได้มีการพูดคุยกับน้องคนหนึ่งที่มีความชอบในอินเมะด้วยกัน แต่ดูเหมือนความชอบจะโดนแบ่งออกเป้นสองยุคซะแล้ว เพราะดูเหมือนความชอบจะถูกแบ่งตามภาพที่เราดู ซึ่งการที่ผมจะพูดให้ใครชอบอนิเมะในยุคก่อน ๆ ก็ไม่ได้แต่วันนี้ผมจะมาพูดถึงเสน่ห์ของอนิเมะยุคเก่า ๆ สักนิดให้เด็กรุ่นใหม่ได้อ่านเผื่อจะมีใครสักคนลองกลับไปดูอนิเมะยุคเก่า ๆ ก็ได้

            อนิเมะยุคเก่า ๆ จะมีเสน่ห์ซึ่งในส่วนแรกผมจะขอพูดถึงจำนวนตอนก่อนนะครับ เฉลี่ยอนิเมะยุคเก่า ๆ จะมีตอนอยู่ที่ 25- 52 ตอน ซึ่งจะมีแนวทางในการปูทางที่มากขึ้น แต่อนิเมะในส่วนนี้ในยุคนี้นั้นมีจำนวนตอนที่สั้นเพรัเนื่องจากการตลาดไปจึงทำให้มีอยู่ที่ประมาณ 10-13 ตอน และนี้เองจึงทำให้เราไม่ค่อยรู้สึกถึงความผูกพันกับตัวละครซักเท่าไหร่

            การขายของที่เปลี่ยนไปเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่เขามาสู่กระกวนการการทำอนิเมะ เมื่อผู้ผลิตต้องความต้องการเปลี่ยนไป โดยหากสังเกต อนิเมะสมัยก่อนนั้นเน้นการขายเนื้อเรื่อง ความผูกพันธ์กับตัวละครผมขอยกตัวอย่างในเรื่อง SLAM DUNK นะครับ ที่ปูทางให้เราผูกพันกับตัวเอกจากที่ไม่ชอบบาส จนค่อย ๆ เปลี่ยนไป โดยที่มีเราผู้ชมมีความรู้สึกร่วม   แต่ในส่วนของอนิเมะสมัยนี้นั้นเน้นขายภาพที่สวยงาม มากกว่าที่จะโฟกัสเรื่องนี้  จนทำให้บางเรื่องที่มีเนื้อเรื่องที่ดี นั้นอาจจะไม่มีความผูกพันในการดูก็ได้นะครับ

            สำหรับการที่ผมมาพูดในเรื่องนี้ไม่ใช่ว่าผมจะบอกว่าอนิเมะยุคใหม่ไม่ดีนะครับ ผมเพียงแค่ต้องการสื่อถึงคาวมต่างของสองยุค ซึ่งแต่ละยุคก็มีข้อดีในตัวเองในแต่ละแบบกันไป แต่สิ่งที่อนิเมะทุกเรื่องนั้นมีสิ่งที่เหมือนกันในยุคเก่าและยุคใหม่ คือข้อคิด คำสอนที่แฝงเข้ามาในเนื้อเรื่องเพื่อให้ผู้ชมอย่างเราได้คิดตามนั้นเอง